اساتیر ایران به گرد آورد  و هم فزون افسانه هایی گفته می شود که ریشه ی آریایی دارند و  تا اندازه یی در میان تبارهای ایرانی و هندی همبهره هستند. این دسته از افسانه هااز یک بیخ آریایی برآمده و در دو سرزمین ایران و هند شاخ و برگ گسترانیده اند.

آنچه از اساتیر ایران برای ما  بجای مانده بیشتر از راه گرامی نامه ی اوستا و بندهش  و دیگر نامه های کهن پهلوی است.

در آغاز هزاره ی یکم پیش از کورُش ، اشو زرتشت ورجاوند ویراشها و پیرایشهایی در باورهای دینی ایرانیان پدید آورد، ولی در اوستای نو  دوباره آن دسته از باورهای پیشین به دین راه یافتند و لایه یی از باورهای دینی ما شدند.

کوشش در شناخت افسانه ها و اساتیر ایران، یکی از خویشکاریهای بایسته ی فرهنگستان جهانی کورش بزرگ است . امید است که استادان و کارشناسانِ ویژه کارِ ایرانی با پیوستن به فرهنگستانِ جهانی کورش بزرگ، زمینه ی شناخت اساتیر ایران را بر جوانان میهن فراهم بیاورند.