گزارشگر: هومر آبرامیان
طالب خان شهیدی آهنگساز نامدار تاجیک در روز سیزدهم مارچ 1946 در شهر دوشنبه ( کلان شهر تاجیکستان ) دیده به جهان گشود.
پدرش «زیاد الله خان شهیدی Ziyodullo Shahidi » بنیادگذار هنرستان خنیاگری( آکادمی موسیقی) در تاجیکستان، و نخستین هنرمندِ پُر توان بود که خُنیای بومی تاجیکستان را با خُنیای سمفونیک بهم آمیخت و از هم آمیزی این دو ، شاهکارهای بزرگ آفرید( نگاه کنید به نوشتاری زیر نام «زیاد الله خان شهیدی ، پدر خنیای تاجیک» در زیر گروههای: «فرهنگ و مردم»- «هنر ایرانی» – و «تاجیکستان» در زیر گروه «پیوندگاه» در همین تارنما .
«طالب خان» از سن 14 سالگی به فراگیری هنر خنیاگری پرداخت. در سال 1865 در «مدرسه موسیقی» شهر دوشنبه، زیر نگاه و سرپرستی ( یوری تر اوسیپف Uri Ter-Osipov ) کار آموزش در رشته ی خنیاگری را بپایان رساند.
در همان سال به «کنسرواتوار موسیقی چایکوفسکی» رفت تا آنچنانکه کام او و پدرش بود، با پیمودن گامه های فراپویی به بالاترین جایگاه فرا رَوَد. در همان سالهای آموزش، تنی چند از رهبرانی که نامهای بزرگ دارند مانند Mikhail Terion و Maxim Shostakovich برخی از ساخته های او را به اجرا در آوردند.
این فرزند برومندآریابوم، در سال 1972 دانشنامه ی خود را از دست « آرام خاچاتوریان»، استاد بلند پایه ی کنسرواتوار چایکوفسکی دریافت کرد. استاد خاچاتوریان در زیر برگه ی دانشنامه ی او نوشت: “طالب زمان تو بسیار گرانبهاست!”
این سخن همانند گوشواری، آویزه ی گوش طالب شهیدی شد و ساخته های بسیار ارزشمند در پی آورد، شاهکارهایی که در جشنواره های بزرگ هنری در سراسر جهان به اجرا در آمدند .
کارهای برجسته ی استاد «طالب شهیدی» را نیز مانند کارهای پدرش ، « زیاد الله شهیدی» پلی میان خنیای خاور و باختر دانسته اند.
دانشِ بسیار بالای او در زمینه هم آوایی و آشنایی او با شیوه های گوناگون خنیاگری نام ارجمند او را بر پیشانی این هنر والا جاودانه کردند .
کنش وری وپر کاری او در ساختن آهنگهای گوناگون برای اپرا ، باله، تاتر و سینما، زبانزد همه ی دست اندرکاران و کارشناسان این رشته از هنر است. دریافت ژرف او از نمایشنامه ها و نوشته های شکسپیر و ویکتورهوگو و تولستوی آنچنان ژرف است که بیننده بیش از آنکه ببینید ، داستان را می شنود و از راه آوای ساز به ژرفای داستان می رسد.
یکی از برجسته ترین ویژگیهای این هنرمند بزرگ این است که بهنگام ساختن آهنگ، از مرزها و کرانه ها می گذرد و هیچ راهبندی نمی شناسد، من او را شاهین بلند پرواز آریابوم نام داده ام، با چنین ویژگی است که ارکستر های بزرگ جهان، به رهبری خنیاگرانی که نامهای بزرگ دارند، ساخته های او در با شکوهترین تالارهای جهان به اجرا در می آورند
نیروی آفرینندگی، خوش پسندی، و تیزهوشی استاد طالب شهیدی زبانزد بسیاری از هنرمندان و کنشگران فرهنگی است.
یکی از شاهکارهای بجای ماندنی این هنرمند بزرگ، آهنگی است بنام «کورُش بزرگ » که آن را با همکاری ارکستر سمفونی مسکو به اجرا در آورد.
هنگامی که شنید گروهی از فرزندان آریابوم دست اندرکار راه اندازی دانشگاه آنلاین بنام کورش بزرگ هستند، این شاهکار بی همتا را آفرید و در گرامیداشت کورشِ بزرگ به دوستداران فر و فرهنگ ایرانشهری ارمغان کرد. با شنیدن این آهنگ در یوتیوب فرهنگستان جهانی کوروش بزرگ ، نیروی بیشتری در جان خود بدمید. یویتوب فرهنگستان جهانی کوروش بزرگ بر پیشانی همین تارنما جا گرفته است، سخنان پرفسور پروان جمشیدی سرپرست آکادمی علوم تاجیکستان در باره دانشگاه جهانی کورش بزرگ را نیز در همان جا بشنوید.
روزی که بیاری فرزندان پاک سرشت نیابوم اهورایی، « دانشگاه جهانی کوروش بزرگ» پا بگیرد، «هنرستان» آن بنام «استاد طالب شهیدی» و «پیوندگاه» آن بنام « پرفسور پروان جمشیدی » نام گذاری خواهد شد تا پلی باشد میان ایران و تاجیکستان و افغانستان و قفقاز و همه ی دیگر سرزمینهای ایرانی و ایرانی تباران .
پاینده ایران – هومر آبرامیان