دوستی ژرف میان داوید بن گوریون
(1886-1973 زایشی)
نخست وزیر ایسرائل
و استاد بد یع الزمان فروزانفر
( 14 اردیبهشت 1276 تا 16 اردیبهشت 1349 خورشیدی)
مولوی شناس نامدار
« نویسنده: همایون ابراهیمی »
داوید بن گوریون
استاد بدیع الزمان فروزانفر
زنده یاد مئیر عزری از دوستانم بودند , ایشان , سالیان دراز, سرپرستی دفتر نمایندگی کشور ایسرائل را در تهران داشتند , در سال 2001 زایشی , انجمن دوستداران مولانا را در اسرائیل بر پا نمودم ( همایون ابراهیمی با یاری زنده یاد ابراهیم حاخامی – بابک اسحاقی-موسا پورستمیان و دکتر یوسف بحیری ) که تا بامروز در هفدهم دسامبر هر سال (روز درگذشت مولانا) بزرگداشت هائی در دو دانشگاه تل آویو و بر ایلان بر پا میکنیم با نزدیک به 200 مهمان از سرتاسر کشور .
بزرگداشت از پیر فرزانه ی بلخ (مولوی) در دانشگاه بر ایلان در ایسرائل
زنده یاد عزری به بیشتر این بزرگداشتها میآمد , یکبار در نشستی با ایشان , یادی از استاد فروزانفر کردند و این رویداد را با من در میان نهادند که باز گوئیش را بایسته و شایسته میدانم :
مئیر عزری, سرپرست دفتر نمایندگی ایسرائل در تهران
ایشان گفتند , روزی در تهران , دردفتر کارم , بآگاهیم رساندندکه داوید بن گوریون , نخست وزیر آنزمان با من کاری دارند , پرسیدند , آیا استاد فروزانفر را میشناسی ؟ پاسخ دادم که نه ولی با نامشان آشنا هستم , گفتند جویا شوید آیا , استاد میتوانند چند روزی در ایسرائل مهمان ما باشند ؟ تا با ایشان در باره ی فرهیخته ی نامدار , جلال الدین بلخی (مولوی) گفتگوئی داشته باشم , فردا بدانشگاه تهران رفتم و برای دیدار با استاد فروزانفر زمان گرفتم , در دفتر کارش فراخوانی نخست وزیر ایسرائل را از ایشان در میان نهادم ,
بسیار شگفت زده شدند , در آن سالها , همبستگی میان دو کشور ایسرائل و ایران , بسیار دوستانه بود, یک هفته در تل آویو میز بانشان بودم , چندین بار نیز در دفتر نخست وزیری در یروشلائیم با بن گوریون بگفتگو نشست , پس از آن دیدار , بن گوریون , بارها از شخصیت و بزرگواریهای استاد فروزانفر با من سخنها گفت و چند سالی سپری شد و بن گوریون از دایره ی سیاست کناره گیری کرد و به کیبوتس (روستای همگانی را در ایسرائل کیبوتس میگویند) خودش (سده بوکر ) رفت و من هنوز در تهران بودم و یکبار دیگر , بن گوریون از من خواست که دوباره با استاد فروزانفر دیدار کنم و برای بار دیگر ایشان را بایسرائل فرا خوانم که این بار استاد نزدیک به یکماه مهمان بن گوریون بودند , پس از باز گشت بتهران , جویا شدم , ایشان گفتند که میزان ارادت بن گوریون به پیر بلخ (مولانا) بی مرز است و هر بار بیشتر و بیشتر از من میخواستند تا ویژگیهای مولوی را با ایشان در میان گذارم . بن گوریون , از اندیشمندان بنام بود با کتابخانه ای پُر بار , در هفتاد سالگی بدانشگاه رفت و زبان لاتینی آموخت .
گوشه ای از کتابخانه ی بن گوریون
زندگی مولوی بخامه ی استاد فروزانفر
از اندیشه های کهکشانی مولوی
دیدگاه مولوی , اندیشمند ایرانی